حدیث هایی از امام رضا (ع)

برای خواندن حدیث به ادامه مطلب بروید ....

 امام رضا علیه السلام : طَعمُ الماءِ طَعمُ الحَیاةِ ؛ 

امام رضا علیه السلام : مزه آب ، مزه زندگى است .

  امام رضا علیه السلام : طَبائِعُ الجِسمِ عَلى أربَعَةٍ : فَمِنها الهَواءُ الَّذی لاتَحیَا النَّفسُ إلاّ بِهِ و بِنَسیِمِهِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :طبیعت جسم بر چهار گونه است : یکى از آنها هوا است که جان با آن و با نسیمش زنده مى شود .

  امام رضا علیه السلام : مِن أخلاقِ الأنبیاءِ التَّنظُّفُ ؛ 

امام رضا علیه السلام :پاکیزگى از اخلاق پیامبران است .

  امام رضا علیه السلام : مَن أرادَ أن لایُؤذِیَهُ مِعدَتُهُ فَلا یَشرَب بَینَ طَعامِهِ ماءً ؛ 

امام رضا علیه السلام :هر که مى خواهد معده اش آزارش ندهد ، در بین غذا آب نخورد .

  امام رضا علیه السلام : شُربُ الماءِ البارِدِ عَقیبَ الشَّى ءِ الحارِّ أوِ الحَلاوةُ یَذهَبُ بِالأسنانِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :نوشیدن آب سرد ، پس از خوردن چیز گرم ، یا [خوردن] شیرینى دندان ها را از بین مى برد .

  امام رضا علیه السلام : کُلُّ نافِعٍ مُقوٍّ لِلجِسمِ فیهِ قُوَّةٌ لِلبَدَنِ فَحَلالٌ و کُلُّ مُضِرٍّ یَذهَبُ بِالقُوّةِ أو قاتِلٌ فَحَرامٌ ؛ 

امام رضا علیه السلام :هر چیز سودمند و نیروزا براى جسم که موجب تقویت بدن مى شود ، حلال است ، و هر چیز زیان آور که نیروى آدمى را مى گیرد ، یا کشنده است ، حرام است .

  امام رضا علیه السلام : فَانظُر ما یُوافِقُکَ و یُوافِقُ مِعدَتَکَ و یُقَوَّى عَلَیهِ بَدَنُکَ ویَستَمرِئُهُ مِنَ الطَّعامِ فَقَدِّرهُ لِنَفسِکَ وَاجعَلهُ غَذائَکَ ؛ 

امام رضا علیه السلام :بنگر چه چیزى با تو و معده تو سازگار است ، و بدنت از آن نیرو مى گیرد و آن را گوارا مى داند ؛ چنین غذایى را براى خود برگیر و آن را خوراک خود بدان .

  امام رضا علیه السلام : إجتَهِدوا أن یَکونَ زَمانُکُم أربَعَ ساعاتٍ : ساعَةً مِنهُ لِمُناجاةِ اللّه ِ و ساعَةً لِأمر المَعاشِ و ساعةً لِمُعاشَرَةِ الإخوانِ و الثِّقاتِ و الَّذینَ یُعَرِّفُونَ عُیُوبَکُم و یَخلِصونَ لَکُم فِی الباطِنِ و ساعَةً تَخلُونَ فِیها لِلَذّاتِکُم و بِهذِهِ السّاعَةِ تَقدِروُن عَلَى الثَّلاثِ ساعاتٍ ؛ 

امام رضا علیه السلام :بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید : زمانى براى مناجات با خدا ؛ زمانى براى تأمین معاش ؛ زمانى براى معاشرت با برادران و معتمدانى که عیب هایتان را به شما مى شناسانند و در دل شما را دوست دارند ، و ساعتى براى کسب لذّت هاى حلال با بخش چهارم توانایى انجام دادن سه بخش دیگر را به دست مى آورید. .

  امام رضا علیه السلام : إنَّ یَومَ الحُسَینِ أقرَحَ جُفُونَنا و أسبَلَ دُمُوعَنا و أذَلَّ عَزیزَنا ؛ 

امام رضا علیه السلام : روز شهادت حسین علیه السلام دیدگان ما را مجروح ، اشک هاى ما را روان و عزیز ما را خوار کرد .

 امام رضا علیه السلام : مَن کانَ یَومُ عاشوراءَ یَومَ مُصیبَتِهِ و حُزنِهِ وبُکائِهِ ، یَجعَلُ اللّه ُ یَومَ القیامَةِ یَومَ فرحِهِ و سُرورِهِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :هر که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد ، خداوند روز قیامت را روز شادى و سرورش مى گرداند .

  امام رضا علیه السلام : مَن تَرکَ السَّعیَ فی حَوائجِهِ یَومَ عاشُوراءَ قَضَى اللّه ُ لَهُ حَوائجَ الدُّنیا و الآخِرَةِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :هر که در روز عاشورا کار و کسب خود را فرو گذارد ، خداوند حاجت هاى دنیا و آخرت او را بر آورده سازد .

  امام رضا علیه السلام : فَإذا کانَ الیَومُ العاشِرُ کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ و حُزنِهِ و بُکائِهِ و یَقُولُ : هُوَ الیَومُ الَّذی قُتِلَ فیهِ الحُسَینُ ؛ 

امام رضا علیه السلام :روز عاشورا ، روز مصیبت و حزن و گریه [امام کاظم علیه السلام] بود و مى فرمود : «در چنین روزى بود که حسین علیه السلامکشته شد .»

  امام رضا علیه السلام : إن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ حَتّى تَصیرَ دُموعُکَ عَلى خدَّیکَ غَفَرَاللّه ُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ ؛ 

امام رضا علیه السلام :اگر بر حسین بگریى ، چندان که اشک هایت بر گونه ات جارى شود ، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد .

  امام رضا علیه السلام : کانَ أبی إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لایُرى ضاحِکا . . . فَإذا کانَ یَومُ العاشِرِ کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ و حُزنِهِ و بُکائِهِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :چون ماه محرّم مى رسید ، کسى پدرم را خندان نمى دید . . . چون روز دهم فرا مى رسید آن روز ، روز سوگوارى و اندوه و گریه او بود .

  امام رضا علیه السلام : إنَّ لِکُلِّ إمامٍ عَهدا فی عُنُقِ أولِیائِهِ و شیعَتِهِ و إنَّ مِن تَمامِ الوَفاءِ بِالعَهدِ و حُسنِ الأداءِ زیارَةَ قُبورِهِم ؛ 

امام رضا علیه السلام :دوست داران و شیعیان هر امامى را با او عهدى است ، و تمامت وفاى به عهد و نیکویى انجام دادن آن ، زیارت قبر ایشان است .

  امام رضا علیه السلام : کُلُّ طِینٍ حَرامٌ [أکلُهُ] کَالمَیتَةِ و الدَّمِ . . . ما خَلاطِینَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلامفَإنَّهُ شِفاءٌ مِن کلِّ داءٍ ؛ 

امام رضا علیه السلام : [خوردن] هر خاکى ، مانند مردار و خون . . . ، حرام است ، غیر از تربت مزار امام حسین علیه السلام که دواى هر دردى است .

  امام رضا علیه السلام : کانَ [الامام الکاظم علیه السلام ]عَقلُهُ لاتُوازی بِهِ العُقُولُ و رُبَّما شاوَرَ الأسوَدَ مِن سُودانِهِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :هیچ اندیشه اى با اندیشه او برابرى نمى کرد و [با این حال] چه بسا با یکى از خادمان سیاه خود مشورت مى کرد .

  امام رضا علیه السلام : ما زارَنی أحَدٌ مِن أولیِائی عارِفا بِحَقّی إلاّ شُفِّعتُ فیهِ یَومَ القِیامَةِ ؛ 

امام رضا علیه السلام :هیچ یک از دوستانم مرا با شناخت حقّم زیارت نمى کند مگر این که در روز قیامت شفاعتم از او پذیرفته مى شود .

  امام رضا علیه السلام : مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیى فیهِ أمرُنا ، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ ؛ 

امام رضا علیه السلام : هر که در مجلسى بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده مى شود ، قلبش ، در روزى که قلب ها مى میرند ، نمى میرد .